شبکه کارآفرینی کارما

اشتغال ابزار و راهکار مهمی برای رفع محرومیت محسوب می شود. چاره جویی که در راه حل های رفع استضعاف کارکردی پایدار دارد .

اما نه هر تعریفی از اشتغال . نخست اشتغال می بایست مبنایی داشته باشد که ثبات شغلی را به دنبال بیاورد ، پس اول آنکه مدلی از کارآفرینی می تواند این مهم را سامان بخشد که علاوه بر سرمایه اولیه، بتواند برای  سرمایه در گردش ، بازار فروش، بدهی جاری ، بازار مواد اولیه و بهینه سازی و تکنولوژی نیز راه کار هایی را ارائه دهد.

دوم آنکه شغل و انتفاع ناشی از آن صرفا متعلق به یک نفر به عنوان صاحب کار نباشد. جمع مشارکت کننده در یک کسب و کار از انتفاع و مواهب آن کسب و کار به شیوه ای عادلانه برخوردار شوند.

سوم ، مفهوم کسب و کار اجتماعی با قرائتی که نفع افراد درگیر با آن کسب و کار و جامعه پیرامون آن را همزمان در بر داشته باشد در این کسب و کار معنا پیدا کند.

چهارم نقش نهاد های اجتماعی و کارکرد اجتماعی آن در کسب و کار برای هم افزایی و تعاون وجود داشته باشد

پنجم کسب و کار و اجتماع آنها بتواند تکانه ای در سبک زندگی داشته باشد و ماهیت آن سهمی گسترده در مطالبه اجتماعی و گسترش فرهنگ مطالبه گری داشته باشد.

طرح پیش رو و سازکار های آن گامی است برای ایجاد کسب و کاری اجتماعی و پایدار بر مبنای قرض الحسنه که نقش نهاد های اجتماعی در آن دیده شده است . مدل سازی این طرح بر پایه هایی استوار است که نقش تاثیر گذار در سبک زندگی دارد.

نام این طرح ” کارما” است.

نمای کلی :

      “طرح کارما” پلتفرم و مجموع اقدام های تحول آفرین منطقه ای، محلی و صنفی است برای : تامین مالی جمعی (کرادفاندینگ) بر اساس قرض الحسنه که سرمایه اولیه ایجاد یک کسب و کار و یا سرمایه در گردش، توسعه یک کسب و کار را فراهم می کند . طراحی این پروژه بر اساس شبکه سازی صورت گرفته است . این شبکه ها با ایجاد مرکزیت های منطقه ای، محلی و صنفی ، خلق بازار و گسترش بازار را ایجاد می کنند . همچنین با ایجاد خوشه های کسب و کار افق قابل دسترسی برای ایجاد بازار مواد اولیه ، تکنولوژی و بهینه سازی پدید می آورد. و از درون شبکه های خود سرمایه انسانی یک کسب و کار را نمایان می کند.

به طور خلاصه “طرح کارما” برای ایجاد یک کسب و کار به چهار موضوع می پردازد :

  1. “تامین سرمایه” برای راه اندازی و گسترش کسب و کار بر مبنای قرض الحسنه
  2. “خلق بازار” ، “گسترش بازار” ، “برند سازی” و “توزیع”
  3. ایجاد ارتباط موثر بین “سرمایه انسانی” کار ؛ متخصص ، ایده پرداز، کارجو و کارآفرین
  4. ساخت “خوشه های کسب و کار ” برای “بیهینه سازی” ،”بازار مواد اولیه” مرغوب و ارزان ، بهره گیری موثر از “تکنولوژی”،”استانداردسازی” برای کاهش قیمت تمام شده محصول و خدمت

نظر